วันที่ 17 สิงหาคม ของทุกปี
“วันประกาศอิสรภาพของกาบอง”
ประเทศกาบองเคยเป็นอดีตรัฐอาณานิคมภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสนับตั้งแต่ ปี ค.ศ. 1885 หลังจากที่นักสำรวจชื่อดัง Pierre Savorgnan de Brazza ได้เข้าสำรวจพื้นที่อันเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชนเผ่า Bantu ในเวลาต่อมาได้ถูกตั้งก่อตั้งเป็นเมือง Franceville ในปี ค.ศ. 1880 และได้ถูกรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของ French Congo ในปี ค.ศ. 1910 ฝรั่งเศสได้รวม French Gabon French Congo Ubangi-Shari และ French Chad เข้าไว้ด้วยกัน นำไปสู่การจัดตั้งขึ้นเป็นสหพันธรัฐสหพันธรัฐเฟรนช์อิเควทอเรียลแอฟริกา (Federation of French Equatorial Africa) อันเป็นพื้นที่ที่อยู่ภายใต้อาณานิคมของฝรั่งเศสในเขตเส้นศูนย์สูตรของแอฟริกา
ตลอดช่วงการอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสในต้นของศตวรรษที่ 20 ได้เกิดกระแสต่อต้านของชนพื้นเมืองต่อการปกครองของฝรั่งเศสเป็นระยะ อันเนื่องมาจากความไม่พอใจต่อระบบเศรษฐกิจที่การส่งออกถูกผูกขาดโดยชาวฝรั่งเศสที่ได้รับสัมปทาน โดยเฉพาะในช่วงระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 เกิดขบวนการต่อต้านลัทธิอาณานิคมที่ก่อตัวขึ้นโดยประชาชนที่มีการศึกษา ในปี ค.ศ. 1922 ในช่วงเวลานี้กาบองได้มีสภาท้องถิ่นและพรรคการเมืองของตนเองเป็นพรรคแรก คือ พรรค Jeunesse Gabonaise และรวมยังมีผู้แทนรัฐของตนในรัฐสภาแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุดลง เกิดการรวมตัวของประเทศอาณานิคมฝรั่งเศสภายใต้การจัดตั้งของ สหภาพฝรั่งเศส (French Union) ซึ่งกาบองก็เป็นหนึ่งในสมาชิก แต่อย่างไรก็ตาม กลุ่มประเทศดังกล่าวนั้นถูกยุบหลังสงครามในแอลจีเรียในปี ค.ศ. 1958 ซึ่งถูกแทนที่ด้วย สมาคมฝรั่งเศส (French Community) กาบองที่เป็นสมาชิกจนถึง ค.ศ. 1960 ได้มีการเจรจากับทางฝรั่งเศสจนได้รับเอกราชในวันที่ 17 สิงหาคมปีเดียวกัน